ОПЕРАТИВНОЕ ЛЕЧЕНИЕ БОЛЬНЫХ С ОСКОЛЬЧАТЫМИ ПЕРЕЛОМАМИ ПРОКСИМАЛЬНОГО ОТДЕЛА ПЛЕЧЕВОЙ КОСТИ

А.Б. Иманалиев; А.М. Ташматов; Б.Ш. Эрматов

doi:10.54890/1694-8882-2024-4-104

А.Б. Иманалиев А.М. Ташматов Б.Ш. Эрматов

DOI:

https://doi.org/10.54890/1694-8882-2024-4-104

Аннотация

Азырку учурда чыгып жаткан илимий иштерде ийин сөөгүнүн башкы жагын бирдей дарылоо протоколу жокко эсептелинет. Ал сөөктүн куң жиликтин беш жагынын сыныгы көбүнчо бүтпөй калат жана жалган муунга айланышы ар кандай авторлордун маалыматы боюнча 10% жетет. Күң (ийин) жиликтин баш жагынын сыныгы абдан көп кездешет, сынык 60 жаштан өткөндо көбүрөөк кездешет. Бул сыныкты дарылоонун көп түрлөру кездешет консервативдик жана операция жолу менен. Алар ийнелер менен кадоо жабык түрүндө, пластиналар менен синтездөө, штифтөө дана муунду протездөө болуп саналат. Авторлор КТЖОдо дарыланган 35 бейтаптын күң (ийин) жиликтин жогорку учунун майдаланган сыныктарын дарылоонун найтыйжаларын изилдешкен. Бул изилдөөнун максаты – күң (ийин) жиликтин жогорку учунун сыныктарын хирургиялык дарылоонун натыйжаларын билдирүү.
Биздин маалымат боюнча, дарылоонун «алтын стандарты» Т-түрүндөгү жана LCP пластинасы менен остеосинтез болуп саналат. Узак мөөнөттүү байкоого алынган 28 бейтаптын 13ү (46,5%) эң жакшы, 8инде (28,6%) жакшы, 5инде (17,8%) канааттандырлык жана 2синде (7,1%) –дарылоонун канааттандырарлык эмес натыйжасы катары деп бааланган. Дарылоонун оң натыйжасы 92,1% түздү.

Ключові слова:

күң (ийин) жиликтин жогорку учунун майдаланган сыныктары, остеосинтез, сөөк пластиналары

Біографії авторів

А.Б. Иманалиев, И.К. Ахунбаев атындагы Кыргыз мамлекеттик медициналык академиясы

Травматология, ортопедия жана экстремалдык хирургия кафедрасы

А.М. Ташматов, И.К. Ахунбаев атындагы Кыргыз мамлекеттик медициналык академиясы

Травматология, ортопедия жана экстремалдык хирургия кафедрасы

Б.Ш. Эрматов, И.К. Ахунбаев атындагы Кыргыз мамлекеттик медициналык академиясы

Травматология, ортопедия жана экстремалдык хирургия кафедрасы

Посилання

1. Архипов С.В., Кавалерский Г.М. Плечо: Современные хирургические технологии. М.: Медицина; 2009. 192 с.

2. Кондырев Н.М. Копенкин С.С., Скорогладов А.В. Обоснование выбора метода лечения у больных с «бытовыми» и «высокоэнергетическими» переломами проксимального отдела плечевой кости. Кубанский научный медицинский вестник. 2015;(2):49-56.

3. Маркин В.А., Сергеев С.В., Аптуфьева Р.И., Сальников П.А. Реабилитация больных с переломами проксимального метаэпифиза плечевой кости. Медицинская реабилитация. 2007;2:7-16.

4. Файн. А.М., Ваза А.Ю., Сластинин В.В., Титов Р.С. Диагностика и лечение переломов проксимального отдела плечевой кости. Журнал им. Н.В. Склифосовского, Неотложная медицинская помощь. 2018;2:144-151.

5. Макарова С.И. Лечение переломов проксимального отдела плечевой кости [автореферат]. Нижний Новгород; 2007. 19 с.

6. Burkhart RJ, Dietz SO, Bastian L, Thelen U, Hoffmann R, Müller LP. The treatment of proximal humeral fracture in adults. Dtsch Arztebl Int. 2013;110(35-36):591-597. https://doi.org/10.3238/arztebl.2013.0591

7. Muller M, Koch P, Nazarian S, Schatzker J. The compherensive classification of fractures of long bones. New York: Springer; 1990. 201 p.

8. Sidor ML, Zuckerman JD, Lyon T, Koval K, Schoenberg N. Classification of proximal humerus fractures: The contribution of the scapular lateral and axillary radiographs. J Shoulder Elbow Surg. 1994;3(1):24-27. https://doi.org/10.1016/S1058-2746(09)80004-9

9. Ташматов А.М. Тактико-технические ошибки оперативного лечения переломов костей конечностей. Вестник КГМА им. И.К. Ахунбаева. 2015;1(1):118-120.