БЕЛ ОМУРТКАСЫНДАГЫ ГРЫЖА МЕНЕН ООРУГАН БЕЙТАПТАРДЫ ХИРУРГИЯЛЫК ДАРЫЛООНУН ЖЫЙЫНТЫКТАРЫН ТАЛДОО
DOI:
https://doi.org/10.54890/1694-8882-2024-5-154Аннотация
2021-2024-жылдар аралыгында Кыргыз курортология жана калыбына келтирип дарылоо илим-изилдөө институтунун ортопедия бөлүмүндө бел омурткасынын дегенеративдик оорусу менен жабыркаган 120 бейтапка хирургиялык дарылоо жүргүзүлгөн. Операциядан кийинки мезгилде оору синдромунун жоголушу бейтаптардын 42,6%да байкалган жана жетишилген эффект узак мөөнөттүү байкоодо сакталган. Ооругандардын 3,3%ында олуттуу оору синдрому сакталган. Изилдөө көрсөттү, заманбап хирургиялык ыкмалар, анын ичинде алдыңкы спондилодез жана грыжаны микрохирургиялык жол менен алуу, салттуу ыкмаларга салыштырмалуу дарылоонун жыйынтыктарын кыйла жакшыртат. Эрте реабилитациялоо программаларын колдонуу бейтаптардын тез калыбына келишине өбөлгө түзөт. Белдин никелид титанынан жасалган алдыңкы стабилдештирүүчү импланттардын киргизилиши омуртканы туруктуулугун жана кайталануу коркунучун азайтты. Оперативдик жолу, дары-дармек менен дарылоону жана реабилитациялык программаларды камтыган комплекстүү ыкма жогорку натыйжалуулугун көрсөттү. Медициналык реабилитация дарылоо дене тарбиясы жана физиотерапия ыкмаларын колдонуу менен булчуңдарды бекемдөөгө жана оору синдромун азайтууга чоң роль ойнойт. Татаал учурларда жыйынтыктарды жакшыртуу үчүн мындан аркы изилдөөлөр жана дарылоо ыкмаларын өркүндөтүү зарыл.
Ключові слова:
оруу синдрому, жүлүндүн алдынкы биригүү, диск грыжа микрохирургиялык алып салуу.Посилання
1. Джумабеков С.А., Сабыралиев М.К., Сулайманов Ж.Д., Мырзахат уулу Абас. Улучшение хирургической техники использования имплантов из пористого никелид титана при дегенеративных заболеваниях позвоночника. ЦАЖССХ. 2014;12:223-226.
2. Древаль О.Н., Саблин И.М., Горлов Н.И. Краткий анализ хирургического лечения диско-генных радикулитов. Актуальные вопросы медицинской нейрореабилитации: Конф. М.; 1996:97-98.
3. Fiume D, Sherkat S, Callovini GM, Parziale G, Gazzeri G. Treatment of the failed back surgery syndrome due to lumbo-sacral epidural fibrosis. Acta Neurochir Suppl. 1995;64:116-118. https://doi.org/10.1007/978-3-7091-9419-5_25
4. Wang YP, An JL, Sun YP, Ding WY, Shen Y, Zhang W. Comparison of outcomes between minimally invasive transforaminal lumbar interbody fusion and traditional posterior lumbar intervertebral fusion in obese patients with lumbar disk prolapse. Ther Clin Risk Manag. 2017;13:87-94. Published 2017 Jan 19. https://doi.org/10.2147/TCRM.S117063
5. Sengupta DK, Herkowitz HN. Lumbar spinal stenosis: treatment strategies and indications for surgery. Orthop Clin North Am. 2003;34(2):281-295.
6. Rajasekaran S, Bajaj N, Tubaki V, Kanna RM, Shetty AP. ISSLS Prize winner: The anatomy of failure in lumbar disc herniation: an in vivo, multimodal, prospective study of 181 subjects. Spine (Phila Pa 1976). 2013;38(17):1491-1500. https://doi.org/10.1097/BRS.0b013e31829a6fa6
7. Schroeder GD, Kepler CK, Kurd MF, et al. Comparative effectiveness of allograft versus autograft for lumbar interbody fusion: a metaanalysis of 5090 patients. World Neurosurg. 2015;83(3):444-453.
8. Lee JH, Lee JH, Park JW, Shin YH. Minimally invasive transforaminal lumbar interbody fusion in multilevel: comparison with conventional transforaminal lumbar interbody fusion. World Neurosurg. 2017;98:177-187.